Διαδερμική νεφρολιθοτριψία

Στις κατευθυντήριες οδηγίες τόσο της Ευρωπαϊκής, όσο και της Αμερικάνικης Ουρολογικής Εταιρείας, η εξωσωματική λιθοτριψία αποτελεί την μέθοδο εκλογής  σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις λιθίασης του Ουροποιητικού. Ωστόσο, ένα μεγάλο ποσοστό λίθων δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά με αυτή τη μέθοδο. Η διαδερμική νεφρολιθοτριψία και η ουρητηρολιθοτριψία αποτελούν εναλλακτικές ελάχιστες επεμβατικές μεθόδους, οι οποίες δίνουν τη δυνατότητα αντιμετώπισης όλων των τύπων των λίθων και όλων των κλινικών περιπτώσεων.

Ενδείξεις

  • Κοραλλιοειδής λιθίαση
  • Στένωση πυελοουρητηρικής συμβολής και λιθίαση
  • Λιθίαση σε εκκόλπωμα κάλυκα
  • Νεφρός με ανατομική ανωμαλία ( πεταλοειδής )
  • Ευμεγέθης λίθος > 2εκ.
  • Λίθος κάτω κάλυκα > 1εκ.
  • Εξαιρετικά σκληροί λίθοι ( λίθοι από κυστίνη, βρουσίτη, μονουδρικό οξαλικό ασβέστιο)
  • Μετά από αποτυχία της εξωσωματικής λιθοτριψίας ή ουρητηρολιθοτριψίας

Μέθοδος- Τεχνική

Κατά την διαδερμική νεφρολιθοτριψία διαμέσου του δέρματος στο ύψος της οσφυικής χώρας με τη βοήθεια μιας λεπτής βελόνης παρακεντείται ο νεφρός στο σημείο που επιλέγει ο χειρουργός, με τη βοήθεια είτε υπερήχων , είτε ακτινοσκόπησης. Στη συνέχεια πραγματοποιείται διαστολή των μαλακών ιστών που παρεμβάλλονται μεταξύ του δέρματος και του νεφρού και δημιουργείται ένα κανάλι εργασίας, το οποίο παρέχει πρόσβαση στο εσωτερικό του νεφρού.  Με τη βοήθεια κατάλληλου ενδοσκοπικού εργαλείου που έχει οπτική ( νεφροσκόπιο) , ο χειρουργός έχει τη δυνατότητα επισκόπησης του πυελοκαλυκικού συστήματος του νεφρού όπου βρίσκονται οι λίθοι. Με τη χρήση κατάλληλης πηγής λιθοτριψίας κατακερματίζονται όλοι οι λίθοι σε όποιο σημείο και αν βρίσκονται, ενώ τα συγκρίματα αφαιρούνται πλήρως. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας, συνήθως τοποθετείται ένας λεπτός σωλήνας παροχέτευσης ( διαδερμική νεφροστομία ) για την αποχέτευση των ούρων και τον έλεγχο αιμορραγίας.

Μετεγχειρητική πορεία

Ο ασθενής από το απόγευμα της ίδιας μέρας αρχίζει να σιτίζεται και κινητοποιείται την επομένη πλήρως. Την 1η μετεγχειρητική αρχικά κλείνει ο διαδερμικός καθετήρας και εφόσον ο ασθενής δεν εμφανίσει πόνο ή πυρετό τις επόμενες ώρες αφαιρείται.  Ο ασθενής εξέρχεται την επομένη, αφού γίνει μια ακτινογραφία η οποία επιβεβαιώνει την αποτελεσματικότητα της επέμβασης, με οδηγίες για άφθονη λήψη υγρών και αντιβιοτική αγωγή για μερικές ημέρες.

Επιπλοκές

  • Αιμορραγία η οποία απαιτεί μετάγγιση
  • Ρήξη της νεφρικής πυέλου
  • Τρώση γειτονικών οργάνων ( έντερο, ήπαρ, σπλήν)
  • Τρώση υπεζωκότα ( υδροπνευμοθώρακας)
  • Λοίμωξη – σήψη

Όλες οι επιπλοκές μπορεί να εμφανιστούν σε πολύ μικρό ποσοστό και συνήθως είναι πλήρως  αντιμετωπίσιμες.