Ιστορία λαπαροσκοπικής χειρουργικής – ουρολογίας
Ιστορία
Η πρώτη λαπαροσκόπηση έγινε από τον Kelling το 1901, προκειμένου να επισκοπήσει τα σπλάγχνα των σκύλων. Το 1980 με την ανακάλυψη της κάμερας, η οποία έδωσε δυνατότητα μεγέθυνσης και χρήσης λαπαροσκοπικών εργαλείων, πραγματοποιήθηκε η πρώτη λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή. Το 1985 έγινε η πρώτη λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή.
Στην Ουρολογία, η πρώτη εφαρμογή της λαπαροσκοπικής μεθόδου ήταν στην εντόπιση μη ψηλαφητών ενδοκοιλιακών όρχεων. Στην συνέχεια, έγινε η πρώτη λαπαροσκοπική λεμφαδενεκτομή, ενώ το 1991 ο Clayman πραγματοποίησε την πρώτη λαπαροσκοπική νεφρεκτομή. Το 1992 έγινε η πρώτη λαπαροσκοπική προστατεκτομή και το 1993 η πρώτη λαπαροσκοπική μερική νεφρεκτομή.
Με βάση τα παραπάνω γίνεται αμέσως φανερό, ότι η λαπαροσκοπικές μέθοδοι δεν αποτελούν νέες τεχνικές στις μέρες μας, αλλά υπάρχει εμπειρία και αποτελέσματα 30 και πλέον χρόνων σε όλες τις χειρουργικές ειδικότητες. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τα πλεονεκτήματα που παρέχει, καθιστά πλέον την λαπαροσκοπική αντιμετώπιση μέθοδο εκλογής σχεδόν σε όλο το φάσμα της χειρουργικής και ιδιαίτερα της Ουρολογίας. Ιδιαίτερα στις παθήσεις του ανώτερου Ουροποιητικού παγκόσμια η χειρουργική μέθοδος είναι λαπαροσκοπική, εφόσον είναι εφικτή και υπάρχει η κατάλληλη γνώση και εκπαίδευση