Λαπαροσκοπική – Ρομποτική αφαίρεση στενωμάτων ουρητήρα και τελικοτελική αναστόμωση

Είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια με την άνθιση της ενδοουρολογίας σχεδόν όλες οι παθήσεις του Ουροποιητικού συστήματος αντιμετωπίζονται ενδοσκοπικά με τη χρήση κατάλληλων εργαλείων. Ταυτόχρονα η πρόοδος στον τομέα των αντιβιοτικών φαρμάκων έχει εξαλείψη νόσους που προκαλούν αναεπανόρθωτες βλάβες στο τοίχωμα των ουρητήρων. Ο συνδυασμός όλων αυτών δικαιολογεί το γεγονός ότι οι περισσότερες περιπτώσεις στενωμάτων στους ουρητήρεεςς είναι ιατρογενείς. Ταυτόχρονα πολλές γυναικολογικές επεμβάσεις ( πχ. υστερεκτομή), έχουν συχνά ως επιπλοκή κακώσεις στους ουρητήρες, λόγω το ότι αυτοί πορεύονται πολύ κοντά στα έσω γεννητικά όργανα της γυναίκας.

Παρόλο που τα στενώματα του ουρητήρα μπορούν ως ένα βαθμό να αντιμετωπιστούν ενδοσκοπικά ( διαστολή), συνήθως η μέθοδος εκλογής για την αποκατάστασή τους είναι η εκτομή και η τελικοτελική αναστόμωση, ανάλογα με το ύψος του στενώματος.

Λαπαροσκοπική μέθοδος

Μέσω μιας μικρής τομής 1 εκ. εισάγεται η λαπαροσκοπική κάμερα αφού πρώτα δημιουργηθεί πνευμοπεριτόναιο με την είσοδο αέρα μέσα στην κοιλιακή χώρα.Με τη βοήθεια της μεγέθυνσης που προσφέρει η κάμερα, παρασκευάζονται οι ιστοί και αναγνωρίζεται ο ουρητήρας. Εντοπίζεται το σημείο της στένωσης, διατέμνεται και στη συνέχεια επανενώνεται ο ουρητήρας αφού τοποθετηθεί κατάλληλα ένα ουρητηρικό stent, το οποίο θα διασφαλίσει την ομαλή επούλωση για τις επόμενες 4-6 εβδομάδες.

Πλεονεκτήματα

  • Ελάχιστος χειρουργικός τραυματισμός των ιστών
  • Άριστο αισθητικό αποτέλεσμα, ύπαρξη σημαντικά  μικρότερων ουλών
  • Ταχύτερη ανάρρωση και γρηγορότερη κινητοποίηση του ασθενούς
  • Μηδενική σχεδόν απώλεια αίματος
  • Ελάχιστη πιθανότητα μεταγγίσεων
  • Ελαχιστοποίηση του μετεγχειρητικού πόνου
  • Ταχύτερη έξοδος από το νοσοκομείο
  • Χαμηλότερο συνολικό κόστος νοσηλείας
  • Γρηγορότερη λειτουργία του εντέρου και ταχύτερη επιστροφή στην συνηθισμένη δίαιτα
  • Συντομότερη επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες και στην εργασία
  • Μηδαμινές μετεγχειρητικές επιπλοκές που σχετίζονται με το τραύμα, όπως πχ διαπύηση, διάσπαση, κήλη, χρόνιος πόνος, δύσμορφη ουλή κτλ.
  • Σημαντικά μικρότερη καρδιαγγειακή και αναπνευστική επιβάρυνση
  • Δυνατότητα αντιμετώπισης ασθενών με επιβαρυμένο ιατρικό ιστορικό

Μετεγχειρητική πορεία

Ο ασθενής εξέρχεται του χειρουργείου έχοντας μία παροχέτευση, η οποία αφαιρείται την 2-3η μτχ ημέρα και ένα ουροκαθετήρα ο οποίος αφαιρείται την επόμενη μέρα. Από το απόγευμα του χειρουργείου σιτίζεται και κινητοποιείται ενώ ο χρόνος νοσηλείας ανέρχεται σε 2-3 ημέρες. Στους 3 μήνες ελέγχεται απεικονιστικά το χειρουργικό αποτέλεσμα.